Cecais sexa un dos meus tesouros musicais que gardo con mais agarimo. O triple en directo "Europe 72" en vinilo dos Grateful Dead.
Os Grateful Dead sempre foron dos "meus". Dende a primeira vez que escoitara falar deles chamarame a atención a sua forma de ver a vida. Seica éra a banda alternativa mais solida de San Francisco.Levaban a practica a sua forma de pensar e de vivir.E ainda hoxe en día siguen en elo. Cousa ben dificil no circo do Rock...pero eles eran, e son, asi.
Seguen a ser unha das bandas con mais seguidores que existen nos USA. Seguen a grabar discos i editando vellos arquivos.
O "Europe 72", foi un dos primeiros, senon o primeiro, disco triplo gravado en vivo. As actuacions levadas a cabo en varias cidades europeas foron captadas para a posteridade neste traballo. Era o seu terceiro disco, e o primeiro en directo para os Dead, que era ahi,en vivo, onde desenrolaban todas as sus magneficencias como musicos. Non se limitaron a editar temas xa coñecidos, senon que durante a xira presentaron novos temas e foron editados en disco.
O seu tipico son, nunca estridente a pesares de ser unha chea de musicos, desenrolabase con esas bases folk e arranxos tradicionais asentadas no blues en longos episodios onde as guitarras exercian a sua tirania para levar a banda a temas de vinte ou trinta minutos sen despeneinarse.
As armonias vocais da banda eran parte da sua forza; pero a pesar de ser e considerarse unha banda de Rock and Roll, nunca entraron no xogo de desmelenarse musicalmente...sempre ritmos lentos e apurando ao maximo base ritmica para que os guitarras ( ata tres en algun intre) levaran a cabo as suas fantasias.
Jerry Garcia éra o carisma inconfundible da banda. A lenda di que cecais sexa o descendente de galegos con mais autoridade no Rock en toda a sua historia. Parece ser que o seu abo emigrou dende algun punto da provincia de A Coruña a principios do seculo XX. Outras fontes relacionan os Garcia dende Ribadavia (Ourense), pero o que está claro e constatado é que o seu pai foi musico de jazz...e de ahi lle veu ó fillo a sua herencia.
Dos "Dead" (como lle din nos USA) contanse moitas historias,algunhas delas teñen o LSD e outras sustancias como protagonistas. É famosa a anecdota(non sei si certa ou non) das malas relacións que existiron entre eles e os Credence de John Fogerty. Parece ser que en un dos Festivais de finais dos anos 60, os Dead tocaron durante mais de tres horas seguidas so catro temas...longos como noite de lobo...e acompañados de moito acido entre os musicos e os asistentes o concerto; de tal xeito, que cando despois subiron os Credence non habia forma de poñer a peña en xogo:estaban durmidos e obnubilados despois do concerto dos Dead.Dende aquela non volveron a toparse en outro festival.
No disco de "Europe 72", non so escolleron temas propios, senon que grabaron versións de varios clasicos do blues,como Elmore James, Willie Dixon, Tim Rose ou Hank Williams;asi como algun tema tradicional folk con arranxos propios deles (I Know You Rider).
Moitos dos temas do disco estan asinados por Jerry Garcia e Robert Hunter; i é curioso porque Hunter non foi musico nunca pero si compositor i estaba considerado un membro mais da banda.
O disco foi o ultimo no que aparece Ron "Pigmen" McKerna, que morreria o ano seguinte por unha sobredose, pero mantén o que se considera o sua formación clasica por autonomasia: Jerry e Bob Weir as guitarras,Phil Lesh no baixo, McKerna organo e harmonica; Bill Kreutzman na bateria; Keit Godchaux ao piano,e a sua dona, Donna Godchaux como voz.
Co ambiente musical existente na bahia de San Francisco en aquel tempo, non éra de estranar que Jerry Garcia e outros membros dos Dead ocuparan o seu tempo en outros proxectos musicais ó mesmo tempo que na sua banda. Asi Jerry ainda tiña tempo de grabar e tocar cos Quicksilver Messenger Service, asi como editar un doble disco con versions de Bob Dylan como Jerry Garcia Band (moi recomendable por certo); Bob Weir pola sua banda ainda mantiña amizade cos membros dos Jefferson Airplane como para grabar algun tema de Hot Tuna que éra o mesmo tempo outra formación xurdida dos Jefferson.
Como vedes a historia da para moito..pero cecais mais adiante podamos volver a ela. Polo de agora recomendovos que si tedes ocasion os poñades os cascos e disfrutedes de este historico "Europe 72"
2 comentarios:
Por cierto, una vez leí que Jerry García provenía de Andalucía (no sé si sus padres o sus abuelos) pero todo es posible. ¿Sabes algo de eso?
Las unicas referencias que tenia eran de su origen gallego, pero me imagino que en todas partes se reclamara su origen...siempre tiramos hacia lo nuestro. Lo que está fuera de toda duda fue su "raro" virtuosismo con la guitarra, y sobre todo su carisma dentro del grupo
Publicar un comentario