domingo, 12 de agosto de 2012
2ª ARROUTADA EN XUNQUEIRA
Este ano tocoulle ao 12 de maio, para que un feixe de amigos puxeramos en marcha a 2ª Festa da Arroutada en Xunqueira. Despois da experiancia do ano pasado, alguns decidimos que pagaba a pena seguir dando caña para sorpresa de moitos.
A Festa da Arroutada naceu o ano pasado como resposta a inanicion municipal que se produce en este Concello perto de Ourense, as beiras do rio Arnoia, e no centro dunha bisbarra chea de trazos etnograficos que darian para encher varios volumenes do libro gordo de Petete.
O caso e xuntar a toda a xente que o desexe arredor dunha boa enchenta de comida e bebida, bon ambiente, moitas risas, e moitos nervios ao mesmo tempo...pero sobretodo bon Rock&Roll. Rock&Roll Arroutado.
E como sempre e manda a tradición, as trabas empezaron cedo. Nunha entrevista persoal co Alcalde de Xunqueira, dous dias antes da Festa, expuxenlle o inaudito feito de que sempre puxera problemas a un acto que poñia o nome de Xunqueira en boca de todo o mundo.A resposta foi a de sempre, ainda que non o dixo abertamente: si non o fago eu non hai festa. E como sempre houbo que recurrir a ameaza de levalo aos Xulgados. Diante desta verba, o Gavilanes ( é decir, o Alcalde) poñenselle de garabata e ao final tén que achantar e permitir a Festa; eso si, non vaiades a pensar que sale de gratís: o unico que pon o Concello é o lugar , é decir o recinto das escolas vellas, pero este ano con unha novidade: fianza de 300€ por posibeis danos no recinto. Que por certo, a día de hoxe ainda non devolveu, e estou a falar do dia 12 de agosto, tres meses xustos despois da Festa.
Pero imos a Festa, que si que pagou a pena. Tempo espectacular, sol e mais sol nun día precioso, no que pouco a pouco ian chegando os musicos, tecnicos, persoal de axuda...dando ambiente a unha Xunqueira que está vez os recibia cos brazos abertos.
Para á ocasion e sufragar os gastos, puxeronse a venda camisetas co motivo da festa, asi como unhas rifas para o sorteo de un Notebook, que por certo foi para as terras de Valdoviño. De Valdoviño viñan os que xa son caseque de Xunqueira: os Crazy Ponys claro. E de perto dali , de Pontedeume en concreto, chegaron os Debosses, para brindarnos unha chea de temas do Boss e pechar o noite rockeira..
Polo medio, unha excelente exposición fotografica da vellas imaxes de Xunqueira, onde se recoñecian a personaxes de toda a vida do pobo e que tivo unha magnifica aceptación. Exposicion preparada por Montse, Xose Lois, Ricardo, Rafa e moitos mais que puxeron a punto todo o que tiña que ser.
Nas barras de bebidas, Vanessa e mais Juan Carlos éran os amos do cotarro; nos fogons, Tono de Requeixiño tiña todo baixa a sua tutela e para servir as viandas estaban toda a familia Lamas ao completo: Elen, Jorge, Vera, Eloi e Alicia, que deixou o seu posto de artesania feita a man para axudar en todo.
Unha sorpresa mais: Isa e Nino, dende Mallorca, alongaron un día mais a súa estancia en Galicia para achegarse a Xunqueira e disfrutar da festa. Un detalle que nos quixemos corresponder co mellor acollemento e ledicia que poidemos.
As cinco do serán tocaballe ó turno os mais pequechos para disfrutar no Adro da Eirexa dos xogos, musica, pintura e unha merenda que congregou a moitisimos pequerrechos e as súas naís e pais ao mesmo tempo.
Do lugar de celebración non imos decir nada: como sempre espectacular. Coido que dentro de unhos anos seran os musicos os que paguen por tocar no vello recinto das Escolas Vellas, porque o sitio , a acustica, e as vellas pedras milenarias asi o merecen...jajaja, por suposto é de coña.
Antes de dar os premios aos Arroutados do ano, subiu ao escenario Manuel,neto do "Grandisimo" e do "Zopa", que acompañado por algún dos Ponys e unha guitarra electrica deunos unha versión do "Smell Like Teen Spirit" de Nirvana, vibrabnte e sen deixarse levar polos nervios...non como o seu tio que non se atreveu a subir ao escenario.
Despois de dar os premios Arroutados do Ano (o colectivo foi para a Coral de Xunqueira, que deu mostras do seu poderio interpretando tres temas na entrega do premio; e a Don Elixio Rivas, pola sua inxente laboura a prol da defensa da cultura galega e limiana en particular), pasouse a cea popular: moitisima xente non a quixo perder , de tal xeito que o churrasco non chegou a nada, os mexillons desapareceron por encanto e o pan chagou caseque ao remate...pero todo quedou en nada cando a medianoite apareceu a maxica Bica de Montse e o preciado "chiculate" para mollar en el.
Rochi Novoa subeu ao escenario para deleitarnos con un recital de poesia propia misturado con musica e imaxes para deleite dos seus seguidores; seguidores que aguantaron a pé de escenario cando enfilou un show monologuista que pergueñou ela soliña.
E despois chegou a tormenta electrica: Os Crazy Ponys deixaron exhaustos a todos os presentes coas suas versions de Neil Young...e os Debosses tomaron o relevo en unhas condicións que non éran as mellores para un concerto, pero que foron quen de poñer a bailar a todo Deus nun show que se alongou mais ala das catro da mañan.
Caseque que éra día cando algun xa fora ao pilón; outro confundiu a fonte do San Roque coas ondas de Valdoviño, e algun mais deu mostras de ser membro dunha banda de Rock&Roll xa dentro do Hotel...pero esto queda para o segredo de sumario.
A 2ª Festa da Arroutada terá a súa continuidade no ano 2014...diga o que diga o Gavilanes.
A Festa da Arroutada naceu o ano pasado como resposta a inanicion municipal que se produce en este Concello perto de Ourense, as beiras do rio Arnoia, e no centro dunha bisbarra chea de trazos etnograficos que darian para encher varios volumenes do libro gordo de Petete.
O caso e xuntar a toda a xente que o desexe arredor dunha boa enchenta de comida e bebida, bon ambiente, moitas risas, e moitos nervios ao mesmo tempo...pero sobretodo bon Rock&Roll. Rock&Roll Arroutado.
E como sempre e manda a tradición, as trabas empezaron cedo. Nunha entrevista persoal co Alcalde de Xunqueira, dous dias antes da Festa, expuxenlle o inaudito feito de que sempre puxera problemas a un acto que poñia o nome de Xunqueira en boca de todo o mundo.A resposta foi a de sempre, ainda que non o dixo abertamente: si non o fago eu non hai festa. E como sempre houbo que recurrir a ameaza de levalo aos Xulgados. Diante desta verba, o Gavilanes ( é decir, o Alcalde) poñenselle de garabata e ao final tén que achantar e permitir a Festa; eso si, non vaiades a pensar que sale de gratís: o unico que pon o Concello é o lugar , é decir o recinto das escolas vellas, pero este ano con unha novidade: fianza de 300€ por posibeis danos no recinto. Que por certo, a día de hoxe ainda non devolveu, e estou a falar do dia 12 de agosto, tres meses xustos despois da Festa.
Pero imos a Festa, que si que pagou a pena. Tempo espectacular, sol e mais sol nun día precioso, no que pouco a pouco ian chegando os musicos, tecnicos, persoal de axuda...dando ambiente a unha Xunqueira que está vez os recibia cos brazos abertos.
Para á ocasion e sufragar os gastos, puxeronse a venda camisetas co motivo da festa, asi como unhas rifas para o sorteo de un Notebook, que por certo foi para as terras de Valdoviño. De Valdoviño viñan os que xa son caseque de Xunqueira: os Crazy Ponys claro. E de perto dali , de Pontedeume en concreto, chegaron os Debosses, para brindarnos unha chea de temas do Boss e pechar o noite rockeira..
Polo medio, unha excelente exposición fotografica da vellas imaxes de Xunqueira, onde se recoñecian a personaxes de toda a vida do pobo e que tivo unha magnifica aceptación. Exposicion preparada por Montse, Xose Lois, Ricardo, Rafa e moitos mais que puxeron a punto todo o que tiña que ser.
Nas barras de bebidas, Vanessa e mais Juan Carlos éran os amos do cotarro; nos fogons, Tono de Requeixiño tiña todo baixa a sua tutela e para servir as viandas estaban toda a familia Lamas ao completo: Elen, Jorge, Vera, Eloi e Alicia, que deixou o seu posto de artesania feita a man para axudar en todo.
Unha sorpresa mais: Isa e Nino, dende Mallorca, alongaron un día mais a súa estancia en Galicia para achegarse a Xunqueira e disfrutar da festa. Un detalle que nos quixemos corresponder co mellor acollemento e ledicia que poidemos.
As cinco do serán tocaballe ó turno os mais pequechos para disfrutar no Adro da Eirexa dos xogos, musica, pintura e unha merenda que congregou a moitisimos pequerrechos e as súas naís e pais ao mesmo tempo.
Do lugar de celebración non imos decir nada: como sempre espectacular. Coido que dentro de unhos anos seran os musicos os que paguen por tocar no vello recinto das Escolas Vellas, porque o sitio , a acustica, e as vellas pedras milenarias asi o merecen...jajaja, por suposto é de coña.
Antes de dar os premios aos Arroutados do ano, subiu ao escenario Manuel,neto do "Grandisimo" e do "Zopa", que acompañado por algún dos Ponys e unha guitarra electrica deunos unha versión do "Smell Like Teen Spirit" de Nirvana, vibrabnte e sen deixarse levar polos nervios...non como o seu tio que non se atreveu a subir ao escenario.
Despois de dar os premios Arroutados do Ano (o colectivo foi para a Coral de Xunqueira, que deu mostras do seu poderio interpretando tres temas na entrega do premio; e a Don Elixio Rivas, pola sua inxente laboura a prol da defensa da cultura galega e limiana en particular), pasouse a cea popular: moitisima xente non a quixo perder , de tal xeito que o churrasco non chegou a nada, os mexillons desapareceron por encanto e o pan chagou caseque ao remate...pero todo quedou en nada cando a medianoite apareceu a maxica Bica de Montse e o preciado "chiculate" para mollar en el.
Rochi Novoa subeu ao escenario para deleitarnos con un recital de poesia propia misturado con musica e imaxes para deleite dos seus seguidores; seguidores que aguantaron a pé de escenario cando enfilou un show monologuista que pergueñou ela soliña.
E despois chegou a tormenta electrica: Os Crazy Ponys deixaron exhaustos a todos os presentes coas suas versions de Neil Young...e os Debosses tomaron o relevo en unhas condicións que non éran as mellores para un concerto, pero que foron quen de poñer a bailar a todo Deus nun show que se alongou mais ala das catro da mañan.
Caseque que éra día cando algun xa fora ao pilón; outro confundiu a fonte do San Roque coas ondas de Valdoviño, e algun mais deu mostras de ser membro dunha banda de Rock&Roll xa dentro do Hotel...pero esto queda para o segredo de sumario.
A 2ª Festa da Arroutada terá a súa continuidade no ano 2014...diga o que diga o Gavilanes.
TOLERIAS
A veces facemos tolerias que non veñen a conto. Na meirande parte dos casos as tolerias fanse por amor ou amizade, ainda que alguns fan tolerias por diñeiro sen saber que nin son tolerias nin farrapos de gaitas; en ese caso normalmente é por egoismo ou por non saber onde se situa cada quen. 
Pois unha de esas tolerias foi a que fixen onte..E estou a falar do dia 10 de maio. Mentres estabamos en Xunqueira a poñer a punto os ultimos detalles da 2ª Arroutada, a ultima hora deume pola toleria e ala que me plantei no Forum de Culleredo.Eran 200 kms por diante, pero ... 
Pero mereceu a pena porque a causa éra doble:por unha banda, e a mais importante, Nino e Isa cumplian 30 anos xuntos. Nino e Isa son unha parella de Mallorca ainda que proveñen de distintos lugares pero fixeron da illa balear o seu refuxio.E nada mellor que celebrar eses 30 anos collendo un avion e plantandose en Santiago para a continuacion ancamiñarse hacia o FORUM CELTICUM, de Culleredo onde na noite de onte se plantaron tamén os nosos amigos de Valdoviño, é decir, os Crazy Pony's. E en esa estamos, porque o lugar é mitico e ali congregaronse mogollon de musicos para escoitar por primeira vez a mellor banda tributo a Neil Young que existe en estos momentos por estas terras. Tamén estaba o noso vello amigo Alberto , de Zuma, xunto con outros membros da xa caseque extinta banda coruñesa; Gonzalo Mecha non podia fallar e ali estaba, pero como dixo Ricardo, eso non é novo en Mecha, xa que é un asiduo do Forum de todos os xoves. 
No canto da actuación: que dicer? Podese sinalar que en estes intres os Pony's, son como un chamada E.U.R.(asi se chaman agora as empresas electricas EMPRESAS DE ULTIMO RECURSO), pero en troques estes non timan como fan as electricas. Ofrecen un espectaculo electrico puro, desbordando forza, ganas e actitude como ninguen.Electricide pura e dura agas os catro temas acusticos que serviron para dar un respiro e volver de novo a galopar a ritmo de temas como "Powerdfinfer" (clavado, amigos, o mesmo Neil estaria orgulloso deles), "Love to Burn", "Like a Hurricane"(insistentemente pedida por Miguel Hernandez dos Siniestro Total) e pechando co clasico Keep on Rocking.... Isa non daba creto ao que escoitaba dende o escenario e non era para menos, pois os Crazy Pony's van camiño de converterse en toda unha lenda. 
DE NOVO EN RUTA
Fai caseque 5 meses que non tocaba este blog. Causas personais fixeron que non tivera nin tempo nin ganas de achegarme a este recuncho onde se manifestan as ilusions, as creencias, as simpatias e os feitos que nos arrodean dia a dia.
En este tempo todos sabemos que ocurriron moitas cousas: o "malpaís" ( os que moitos chaman "Egpaña") non se sabe nin onde está, nin onde anda, nin si se lle espera; eso si, os mesmos de sempre chupando a conta dos demais, os que todos os días se erguen coa ilusion de un posto de traballo que de de comer aso seus fillos; sindicalistas no carcere, e banqueiros e politicos vivindo do sangue de todos nós. Un país de pandereta no que "somos log mejore" no canto do circo que temos que apandar. Pero na nosa terra, e en moitas outras tamén, hai un dito: "A todo porco lle chega o seu San Martiño", asi que tomen nota porque o choio non lles vai durar moito.
No apartado estrictamente que nos interesa, é decir, o musical, moitos acontecementos ocurriron en estes cinco meses. Cronoloxicamente poderiamos empezar pola actuación dos Crazy Ponys no Forum Celtico de Culleredo, ala polo 10 de maio; pero de esto xa tiña unha pequena cronica en borrador que publicarei proximamente. Dous dias despois tocoulle o turno a 2ª Arroutada de Xunqueira, da que tamén falaremos en exclusiva...pero o mais importante ocurriria a primeiros de xullo en Torredembarra, onde un feixe de Rusties de todo o mundo nos xuntamos por 3ª vez no Rust Fest, e do que hai grandes reportaxes de todos os asistentes a esta cita que xa vai de converterse en todo un clasico para os amantes da musica do Tio Neil.
Do Tio, que decir? Siguenos a sorprender a sua forza e tesón. En estes intres embarcado nunha xira cos seus Crazy Ponys polos USA, con duas datas para sinalar no calendario: 29 de Setembro no Central Park de Nova Iorke, actuación gratuita por medio dunha organizacón de loita contra a pobreza global; e o 27 de Novembro no Madison Square Garden da mesma cidade, tendo como teloneira a Patti Smith. Duas datas, que si non se anuncia xira por Europa para este ano ou o que ven, mirarei de estar en algunha delas...i é que ver a Neil no Madison ten que ser a de Deus.
Asi pois retomamos a actividade ata onde se poida, que tampouco é cousa de estar colgado todo o día do ordeñador. O mundo e a vida tamén xiran arredor de outros aspectos cotians que ben valen a pena, pero tentaremos estar ao pé do cañon como fixemos ata fai un tempo para, sobretodo, aportar o pouco que un pode aportar no que é o circo do Rock&Roll.
Benvidos de novo a tod@s.
lunes, 2 de abril de 2012
GRAZAS PONY'S
Por razons que non veñen ó caso, non me sentía con ansias de trasladarme ata Ferrol para ver de novo os queridos Crazy Pony's subidos enrriba dun escenario. Pero a pesar de todo (ou ó mellor por todo) ali que me presentei non sen antes pasar a altura de Pontedeume onde o ceo se cubria de bagoas ante o lastimoso espectaculo de ver arder as nosas Fragas Do Eume.Pero esto daria para moitas paxinas e cecais mais adiante haxa que tratalo.
Ver de novo aos nosos Pony's foi unha ledicia, e mais cando comprobei que todos eles estaban impacentes por comenzar a esbardallar a súa tormenta electrica para pasmo das caseque cen persoas que enchian a sala Super 8.
Sen preaviso e case de supeto o concerto deu pé para deixar coas bocas abertas a aqueles que nunca escoitaran as versions do noso Tio Neil. Sen concesions para a galeria; con un calor abafante (dou fé de que caseque pode conmigo e con dous amagos de mareo que foron cubertos por unha rapida saida á rùa para recuperarme), coa xente dando palmas e seguindo en todo intre ó concerto foron desgranado os temas que compoñen o seu set list deste ano;non vou revelar as sorpresas que nos presentaron, xa que eso é cousa de velo proximamente na III Rust Fest de Torredembarra, pero si teño que sinalar un momento culmen do concerto, para min seria o "Powerdfinger" que se tiraron deixando ó persoal coa boca aberta.
Carlos Pita tiña ganas de marcha e puxo o que hai que ter para que a súa batera imprimira o ritmo que os Crazy's desexaban, acompañado por un Xaco cada día mais afianzado no seu baixo e que sonou potente e confiado (claro que tamén influiu o paso anterior ó concerto pola farmacia); Luis un xigante, coma sempre poñendo a emoción e deixandose os dedos en un par de solos guitarreiros nos que a súa expresion viña a decir: "desta vai, carallo"; Vicky estanos a sorprender agora que é a nosa harmonicista preferida: as súas entradas son certeiras e veñen a aflorar novos motivos sonoros que redondean os temas mais acusticos de Neil. Para pasmo de esta noite, volveu a brilar (e de que forma¡¡¡¡¡¡¡) no "Motorcycle mama" cada vez mais confiada e mais segura da súa voz; aplausos estripitosos para ela. E de Ricardo que decir? O espiritu do grupo é un reflexo da súa entrega e virtuosismo en favor duns temas que fan rexurdir a figura de Neil Young por todo o alto.Calculo que esa noite baixou un par de kilos por non parar un intre sobre o escenario e por o calor que se cebou nel mesmo.
Duas horas de concerto que sempre saben a pouco, pero que aproveitamos para quitarnos o sindrome de abstención que xa tiñamos. E unha ultima cousa: quen vaia a ver ós CrazyPony's que non vaia coa premeditada idea de ir escoitar perfectas versions de Neil Young enmaquetadas no corpo das orixinais; para nada son os nosos Pony's quen de facer axustadas mostras do orixinal...para nada; eles van mais alá coa sua entrega e o seu sentimento e dando por resultado un fresco reflexo do espiritu de Neil que ninguen en estos momentos é quen de superar.
Para min foron duas horas perfectas que me fixeron esquencerme de malos rollos.
GRAZAS PON'YS.
PD: á foto "roubeina" a George sen o seu permiso. Dende aqui pidollo. Un abrazo
martes, 20 de marzo de 2012
5 DE XUÑO: AMERICANA
UFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFFF.....menudos dous meses e medio nos quedan ata o 5 de xuño¡¡¡¡
Ese día é o previsto para que se poña a venda cecais o que sexa o mais esperado disco do ano: Neil Young & Crazy Horse volven as andadas despois de mais de quince anos de longa separación para desesperación dos neilhorsesadictos.
"Americana" é o titulo do traballo que foi pergeñado ala por finais do 2011, e do que tivemos as primeiras novas a comenzo de este ano.
De que vai a cousa? Parece ser que tratase de poñer enriba da mesa novas versions de vellos temas da musica tradicional americana, esa que se deu en chamar "de raigames", ou "roots"; atopamos temas como "Oh Susannah", "This land is your land", "Clementine",...e parece que pechando a cousa (polo menos polo titulo) unha -hai que decilo asi xa porque é o que se espera- "salvaxe"? version do "God Save The Queen" dos Sex Pistols.
O que vos digo, meus: a espera faise interminable, xa non nos chegan os días de espera.
Tedes mais información en este enlace:http://www.hitfix.com/articles/neil-young-and-crazy-horse-to-release-americana-on-june-5
domingo, 18 de marzo de 2012
XA ESTA EN MARCHA: 3ª RUST FEST
Pois despois de tempo sen entrar por aqui, o mellor que podia pasar é saber que os nosos amigos catalans xa fixeron o traballo que eles mesmos se comprometeran a realizar cando rematou a 2ª cita anual de Bolonia.
Pepe, Angeles, Cristina, e toda a panda catalana puxeron mans a obra e agora si que podemos decir que está en marcha o III RUST FEST, este ano a celebrar en Torredembarra (Tarrragona) os vindeiros dias 6 e 7 de xullo (non se vos fai moi poucos días?).
Seran unhos días de repetir as sinceiras sensacións de amizade, compañeirismo, solidaridade e boa musica arredor do noso Tio Neil.
Dende Galicia, o comando pailan xa puxo mans a obra e promete desembarcar en Torredembarra cos CrazyPonys a cabeza, seguido de unha multitudinaria presencia (incluido o brazo infantil).
Coido que se está a traballar no lado mais etereo e inverosimil do acontecemento con vistas a que a presencia de Sophia sexa visible para todos; pero coñecendo a persoal visión de esta ninfa voluble, vai ser mais que dificil que sexamos capaces de visualizala en terras catalanas...pero que a súa presencia sera perceptible non o dubida ninguen.
Deixovos uns enlaces para que teñades toda a información do evento, e asi non facervos perder o tempo en relatar todo o que vai acontecer na III RUST FEST.
Longa vida a RUST FEST...e Keep on Rockin'
http://www.mipaginapersonal.movistar.es/web3/rustfest/rustfest/Bienvenida.html
Pepe, Angeles, Cristina, e toda a panda catalana puxeron mans a obra e agora si que podemos decir que está en marcha o III RUST FEST, este ano a celebrar en Torredembarra (Tarrragona) os vindeiros dias 6 e 7 de xullo (non se vos fai moi poucos días?).
Seran unhos días de repetir as sinceiras sensacións de amizade, compañeirismo, solidaridade e boa musica arredor do noso Tio Neil.
Dende Galicia, o comando pailan xa puxo mans a obra e promete desembarcar en Torredembarra cos CrazyPonys a cabeza, seguido de unha multitudinaria presencia (incluido o brazo infantil).
Coido que se está a traballar no lado mais etereo e inverosimil do acontecemento con vistas a que a presencia de Sophia sexa visible para todos; pero coñecendo a persoal visión de esta ninfa voluble, vai ser mais que dificil que sexamos capaces de visualizala en terras catalanas...pero que a súa presencia sera perceptible non o dubida ninguen.
Deixovos uns enlaces para que teñades toda a información do evento, e asi non facervos perder o tempo en relatar todo o que vai acontecer na III RUST FEST.
Longa vida a RUST FEST...e Keep on Rockin'
http://www.mipaginapersonal.movistar.es/web3/rustfest/rustfest/Bienvenida.html
viernes, 17 de febrero de 2012
CRAZY PONYS TOUR 2012
Non podia deixar que o inicio do Tour de este ano da nosa banda preferida se pasase por alto.
Mañan, sabado 18, unha pequena vila do Norde de A Coruña, vai estoupar. Espasante, é o lugar escollido polos Crazy Ponys para encetar este ano oficialmente a súa Xira 2012. Xa teñen tocado un par de veces en concertos solidarios como no "Forum celtico" de Culleredo en homenaxe os Stones, e tamén no Ace de Miño; pero foron pequenos concertos acusticos para tocar catro ou cinco temas...para ir collendo carreira, vamos.
Agora vén o importante. Nova equipa, Vicky coa harmonica, novos temas....Espasante será onde se presente o Set list deste ano, que os levara por actuacións en Ferrol, Sada, Culleredo, Xunqueira...para chegar ó noso III Rust Fest en Torredembarra ala polo mes de Xullo.
Nos estarei en Espasante e ben que o sinto, pero a ben seguro que os nosos Ponys cabalgaran de novo sobre ese sonido tan caracteristico do admirado Neil; poñeran a punto ó seu arsenal de guitarras e voces para deixar os afortunados cun sorriso nos beizos que tan solo desaparecerá cando os vexamos de novo sobre outro novo escenario. Que a de ser ben pronto de seguro.
Veña, Crazy Ponys, o voso é a tronar e cabalgar con Neil Young.
Suscribirse a:
Entradas (Atom)